V2 bom op de Kapelstraat, 14/1/1945

De bevrijding (1944-45)

Wanneer iedereen dacht dat de oorlogsgebeurtenissen geëindigd waren, kwam nog de grootste zenuwslopende ramp: de V wapens. Vanaf 1 oktober 1944 tot 29 maart 1945 overvlogen talrijke V1 en V2 wapens onze gemeente. Het afweervuur werd hier ten allen kanten geplaatst om op oorverdovende wijze de moordende vliegende bommen te bestrijden.

Volgens opname kwamen in onze gemeente 38 V1 en 10 V2 neer. Volgens opgave van het Engels leger zouden hier 45 V1 en 14 V2 gevallen zijn. Wij noemen enkel de voornaamste die veel schade aangericht hebben:

  • Op 7 november 1944 viel een V1 in de nabijheid van de Dorpsplaats en doodde Petronella Van Dyck, Ludovicus Vervoort en Joanna Maria Donckers.
  • Op 9 januari 1945 viel een V1 op het gehucht "De Dorens" en vernielde een landbouwhoeve. Een kind werd dodelijk gewond. Veel schade werd aan de omstaande huizen aangebracht
  • 12 januari 1945 kwam een V1 op een landbouwhoeve terecht op het gehucht "Terbeek". De hoeve werd geheel verwoest en Frans Vermeiren, een landbouwerszoon, kwam om het leven
  • Op 14 januari 1945 ontplofte een V2 midden in de Kapelstraat. Er vielen 14 slachtoffers, waaronder een moeder en haar zeven kinderen: Josepha Jansen-Willemsen met haar kinderen Maria, Astrid, Yvonne, Francina, Martina, Jozef en Joanna Jansen. Vele andere personen bekwamen kwetsuren. Twee vreemde personen vonden er insgelijks de dood. Zeven huizen werden totaal vernield, en buiten dien vielen vele gezinnen dakloos. De parochiale meisjesschool, die in 1941 van de eerste ramp hersteld was, alsmede de huishoudschool, werden gans vernield. Aldus heeft de meisjesschool tweemaal haar tol betaald aan de oorlogsrampen.

Vermits deze V2 in de nabijheid van de kerk neerstortte, viel gans het dak van de noodkerk naar beneden. De noodkerk was hierdoor wederom onbruikbaar geworden. De parochiezaal was evenzeer erg beschadigd en daarbij nog bezet door Amerikaanse soldaten. Op aanduiding van de Amerikaanse overheid werd de toneelzaal van de maatschappij "De Heidegalm" ingericht tot noodkerk. Na een paar maanden werd het dak van de noodkerk in de kruisbeuk van de kerk met materiaal van de geteisterde meisjesschool hersteld, maar zonder de bekleding als zoldering, zodat dit nu alles behalve aangenaam was bij koude dagen, temeer daar voor kerken geen kolen voorzien waren door de staatsoverheid.

Koppelingen naar het genealogisch bestand van de personen in bovenstaande bidprentjes: